Harun Reşid (rah.), Abbâsî halifelerinin beşincisi ve en meşhurudur. Bizanslılara karşı kazandığı zaferler ile İslam'ın daha geniş topraklara yayılmasını sağlamıştır.

Peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa sallallâhü aleyhi ve sellem Efendimiz, Milâdî 571 senesinde Mekke-i Mükerreme’de dünyaya şeref vermişlerdir. Kendisi Kureyş kabilesinin Hâşimoğulları sülalesindendir. Peygamberimiz (s.a.v.), daha doğmadan iki ay önce muhterem babası Hz. Abdullah vefat edince yetim kalmıştı. Dünyayı teşrîflerinden altı sene sonra da muhtereme validesi Hz. Âmine vefat edince Ümmü Eymen adındaki dadısı, kendisini, dedesi Abdulmüttalib’e teslim etti. İki yıl sonra dedesi de vefat edince amcası Ebû Talib’in yanında kalmıştı. Resûl-i Ekrem Efendimizin bütün hayatı iffet, sadakat ve nezahetle geçmiş olup Cenâb-ı Hak, kendisini muhafaza buyurmuştur.

"Kim bir kavme (topluluğa) benzerse o onlardandır." Hadis-i Şerif

Kalp gözü, yani gönül gözü, ruhun öte aleme açılan penceresidir. Bu dünyaya olan bağlılık gözlerdeki perdenin kalkmasına engel olur. Hal böyle olunca hakikati görebilmek herkese nasip olmaz. Ancak Şanı yüce olan Allah'ın (c.c) nasip etmesi ile olabilecek bir şeydir. 

Katib Çelebi “Kesfü'z-Zünûn” adlı eserinde talebenin ilim tahsilinin şartlarını sayar. İşte o cümlelerden altı çizili yerler:

Besmele-i şerife (Bismi’llâhi’r-rahmâni’r-rahîm) dört kelimedir. Bunda Şeytan’ın aldatmasına karşı, Allâhü Teâlâ’nın, Müslüman kullarına yapacağı yardıma işaret vardır.

Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) buyurdular: “Gece namazına (teheccüde) devam ediniz. Çünkü bu, sizden önceki sâlih zâtların âdetidir. Ve muhakkak gece namazı, Allâhü Teâlâ’ya mânen yaklaşmaya vesîledir, günahlardan korunmaya bir vâsıtadır, birtakım günahlara keffârettir ve hastalıkları bedenden uzaklaştırır.” (Sünen-i Tirmizî)